فائح

لغت نامه دهخدا

فائح. [ ءِ ] ( ع ص ) بوی خوش دهنده. ( غیاث ). رجوع به فایح شود.

فرهنگ عمید

بوی خوش دهنده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال پی ام سی فال پی ام سی فال شمع فال شمع فال کارت فال کارت