عدالت پیشه

لغت نامه دهخدا

عدالت پیشه. [ ع َ / ع ِ ل َ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) عادل و منصف. ( آنندراج ). کسی که کار به عدالت کند.

فرهنگ عمید

دادگر، کسی که از روی عدل وداد عمل می کند.

فرهنگ فارسی

عادل و منصف کسی که کار بعدالت کند