ذی الحجه

لغت نامه دهخدا

( ذی الحجة ) ذی الحجة. [ذِل ْ ح ِج ْ ج َ ] ( ع اِ مرکب ) رجوع به ذوالحجة شود.

فرهنگ عمید

=ذوالحجه

فرهنگ فارسی

( اسم ) آخرین ماه سال قمری عرب و مسلمانان و آن بین ذوالقعده و محرم ( سال بعد ) قرار دارد ذی الحجه ذی حجه : (( تا ذوالقعده بگذشت و ذوالحجه اندر آمد . ) ) توضیح وجه تسمیه بمناسبت آنست که در عهد جاهلیت دین ماه حج می گزارند .

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] ذی الحجة. ذو الحِجّة (ذی حجه)، آخرین ماه در ترتیب تقویم هجری قمری و از ماه های حرام است. برای دهه اول این ماه اعمالی ذکر شده است که از مهم ترین آن ها به جا آوردن نماز مخصوص میان نماز مغرب و عشا و نیز خواندن ادعیه و تهلیل های ویژه است.
احرام بستن برای حج تمتع، تنها در این ماه جایز است و «ذی حجه» به معنی "صاحب حج" به این نکته اشاره دارد. آیین حج از روز نهم شروع و معمولا تا سیزدهم این ماه انجام می گیرد.
[ویکی شیعه] ذو الحِجّة (ذی حجه)، آخرین ماه در ترتیب تقویم هجری قمری و از ماه های حرام است. برای دهه اول این ماه اعمالی ذکر شده است که از مهم ترین آن ها به جا آوردن نماز مخصوص میان نماز مغرب و عشا و نیز خواندن ادعیه و تهلیل های ویژه است.
احرام بستن برای حج تمتع، تنها در این ماه جایز است و «ذی حجه» به معنی "صاحب حج" به این نکته اشاره دارد. آیین حج از روز نهم شروع و معمولا تا سیزدهم این ماه انجام می گیرد.
این ماه از ماه های شریف و برجسته سال است. از آن جا که مناسک حج در آن انجام می شود ذی الحجه نام گرفته است. دهه نخست آن از ایام معروف سال و روز های ویژه حج و زیارت خانه خدا است. عید قربان، عید غدیر، ماجرای مباهله و بسیاری از رویدادها و مناسبت های مهم دینی و مذهبی در این ماه قرار گرفته اند.