حاجی زاده

لغت نامه دهخدا

حاجی زاده. [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) فرزند حاجی. || اَبله. گول. || مُتلِف. مُبَذّر.

فرهنگ فارسی

فرزند حاجی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم