تاریک چشم

لغت نامه دهخدا

تاریک چشم. [ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) کوته نظر. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || شب کور. ( آنندراج ). || آنکه بینایی چشم او کم باشد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

کسی که بینایی چشمش کم باشد، نابینا.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه بینایی چشمش اندک باشد چشم تاریک ضعیف چشم . ۲- کوته نظر. ۳- ( اسم ) شب کور
تاریکی بینائی .