تاریک دل

لغت نامه دهخدا

تاریک دل. [ دِ ] ( ص مرکب ) سیاه دل. ( آنندراج ). تباه و خراب و تیره ضمیر و سیه دل. ( ناظم الاطباء ) :
تاریک دلم تو روشنایی
آزرده تنم تو مومیایی.نظامی.

فرهنگ معین

(دِ ) (ص مر. ) سیاه دل ، بدذات .

فرهنگ عمید

۱. گمراه.
۲. [قدیمی] غمگین.

فرهنگ فارسی

( صفت ) سیاه دل تیره ضمیر.

ویکی واژه

سیاه دل، بدذات.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم