لغت نامه دهخدا خوشت. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص ) لخت. برهنه. عور. آنکه هیچ چیز در بر ندارد. ( ناظم الاطباء ). این لغت مصحف غوشت است. رجوع به غوشت شود.
