جشان

لغت نامه دهخدا

جشان. [ ج َ ] ( اِ ) گز استادان خیاط و بنا. چوبی باشد که بدان زمین و امثال آن را پیمایند. ( برهان قاطع ).
جشان. [ ج ُش ْ شا] ( ع اِ ) ج ِ جَش یا جُش . رجوع به همین لغت شود.

فرهنگ معین

(جَ ) [ په . ] (اِ. ) گز استادان خیاط و بنا، چوبی که بدان زمین و امثال آن را پیمایند.

فرهنگ عمید

چوب گز که با آن پارچه یا زمین یا چیز دیگر را اندازه می گیرند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گز استادن خیاط و بنا چوبی که بدان زمین و امثال آنرا پیمایند.
جمع جش

ویکی واژه

گز استادان خیاط و بنا، چوبی که بدان زمین و امثال آن را پیمایند.