تقصی. [ ت َ ق َص ْ صی ] ( ع مص ) به نهایت رسیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || به غایت رسیدن در بحث مسئله ای و استقصا کردن در آن. ( از اقرب الموارد ). و تقول : حدیث متقصی. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
(تَ قَ صِّ ) [ ع . ] (مص ل . ) به نهایت چیزی رسیدن ، دور شدن .
