چراغ قوه. [ چ َ / چ ِ ق ُوْ وَ / وِ ] ( اِ مرکب ) چراغی که بوسیله قوه برق ( باطری ) روشن شود. چراغ دستی کوچکی که بوسیله باطریهای کوچک روشن شود. چراغ جیبی. چراغ دستی. رجوع به چراغ دستی شود.
فرهنگ فارسی
چراغیکه بوسیل. قوه برق روشن شود . چراغ دستی کوچکی که بوسیل. باطریهای کوچک برق روشن شود .
دانشنامه عمومی
چراغ قوه ( که در زبان پهلوی 'برق دستی، چراغ دستی، چراغ مشتی' گفته می شود ) وسیله نورافکن قابل حملی است که قادر است با استفاده از یک لامپ رشته ای یا یک یا چند لامپ دیود نورافشان ( LED ) نوری را از خود ساطع کند. در فرهنگ دهخدا چراغ قوه اینگونه تعریف گردیده: ( ا مرکب ) چراغی که به وسیلهٔ قوهٔ برق ( باتری ) روشن شود. امروزه چراغ قوه های شارژی نیز موجود است. چراغ دستی کوچکی که به وسیلهٔ باتریهای کوچک روشن شود. چراغ جیبی. چراغ دستی. رجوع به چراغ دستی شود . اگرچه این دستگاه طرحی نسبتاً ساده را دارد ولی تا قرن نوزدهم میلادی به خاطر اختراع نشدن باتری و لامپ اختراع نشده بود.
