جزیل. [ ج َ ] ( ع ص ) بسیار و بزرگ. ( منتهی الارب ). بسیارو فراوان و کثیر و بزرگ. ( ناظم الاطباء ). بزرگ و بسیار از هر چیز. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). بزرگ. ( دهار ). پر و بسیار. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). بزرگ. ( کنز و منتخب و صراح از غیاث و آنندراج ). بزرگ.( مهذب الاسماء ). عظیم. عطای بسیار. ( یادداشت مؤلف ).ج ، جِزال. ( متن اللغة ) : غزاة جنود و کماةاسود خویش را پیش خواند و هر یک را به مکرمتی جمیل و موهبتی جزیل نواخت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 348 ). - اجر جزیل ؛ ثواب جزیل. ثواب بزرگ : همگی اوقات او بر ابتناء ذکر جمیل و اقتناء اجر جزیل موقوف و مصروف بود. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 273 ). - ثواب جزیل ؛ اجر جزیل. مزد و پاداش بزرگ : عظیم خیری کردم که هجو او گفتم بدین ثواب جزیلم دهد خدای علیم.سوزنی.- عطای جزیل ؛ یعنی کثیر. ( منتهی الارب ). عطای بسیار. ( ناظم الاطباء ). عطای کثیر. عطای بسیار و فراوان و بزرگ. || محکم. ( غیاث و آنندراج از کنز و منتخب و صراح ). صائب. متین. درست. مستحکم : ما رای حاجب را در این باب جزیل یافتیم. ( تاریخ بیهقی ص 83 ). شعر حکمت بدیل حجت دار پر ز معنی خوب و لفظ جزیل.ناصرخسرو.
