تیشتر

لغت نامه دهخدا

تیشتر. [ ت ِ ت َ ] ( اِخ ) در اوستا تیشتریه یکی از ایزدان مزدیسنا و نگهبان باران است. رجوع به فرهنگ ایران باستان ص 58 و تشتر و تیر در همین لغت نامه شود.

فرهنگ معین

(تَ ) (اِ. ) نک تُشتر.

فرهنگ عمید

= تشتر

فرهنگ فارسی

در اوستا تیشتریه یکی از ایزدان مزدیسنا و نگهبان باران است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم