معنی جوهردار | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

جوهردار. [ ج َ / جُو هََ ] ( نف مرکب ) دارنده جوهر. صاحب جوهر. ( آنندراج ).
- تیغ جوهردار ؛ تیز و بران. آبدار.
- آدم جوهردار ؛ زبر و زرنگ و کاری.

( ~. ) [ معر - فا. ] (ص مر. ) ۱ - نژاده ، اصیل . ۲ - مستعد، کاری . ۳ - شمشیر و تیغ آبداده و تیز.

۱. [مجاز] دارای استعداد و شایستگی.
۲. [قدیمی] اصیل.
۳. [قدیمی] دارای جلا و درخشندگی.
۴. [قدیمی] تیغ و شمشیر آبدار.

دارنده جوهر صاحب جوهر

معرب
نژاده، اصیل.
مستعد، کا
شمشیر و تیغ آبداده و تیز.