لغت نامه دهخدا
من ره نمی برم مگر آنجا که کوی دوست
من سر نمی نهم مگرآنجا که پای یار.سعدی. || راه پیدا کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
اندر بیابانهای سخت ره برده ای بی راهبر
وین از توکل باشد ای شاه زمانه وز یقین.فرخی.رهی نمی برم و چاره ای نمی یابم
بجز محبت مردان مستقیم احوال.سعدی.- ره بردن به کسی یا جایی ؛ بدو یا بدانجا دسترسی یافتن. بدان پی بردن. بدان راهنمایی شدن :
چراغی است در پیش چشم خرد
که دل ره به نورش به یزدان برد.اسدی.- || راهنمایی کردن بدان سوی :
گرت رای باشد به حکم کرم
به جایی که می دانمت ره برم.سعدی ( بوستان ).رجوع به راه بردن در همه معانی شود.
