خط میخی

لغت نامه دهخدا

خط میخی. [ خ َطْ طِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از خط کهن است. رجوع به کلمه «خط» و «خاورشناسی » در این لغت نامه شود.
- خط میخی وان ؛ این خط در وان مرسوم بوده و خواندن آن در ابتداء خیلی سخت می نمود، ولی بعد از آنکه نوشته هایی به دو خط وان و آسوری یافتند کار خواندن آن آسان شد.( از ایران باستان ص 48 ).

فرهنگ فارسی

نوعی از خط کهن است

فرهنگستان زبان و ادب

{cuneiform, cuneiform writing} [زبان شناسی] نظام نوشتاری کهن با نشانه های میخی شکل که در کتیبه های سنگی یا الواح گلی یا ظروف فلزی برجای مانده است و غالباً هجایی است

دانشنامه عمومی

خط میخی یا دبیرهٔ میخی ( انگلیسی: Cuneiform[ نکته ۱] ) نوشتاری واژه - هجانگار است که برای نوشتن حداقل پانزده زبان خاور نزدیک باستان استفاده می شده است. این خط از اوایل عصر برنز تا ابتدای دوران مشترک پیوسته استفاده می شده است. ( نامگذاری آن در انگلیسی به خاطر نشان های گوه - مانند ( لاتین: cuneus ) است که نویسه های آن را تشکیل می دهند ) خط میخی در اصل برای نگارش زبان سومری در جنوب بین النهرین ( عراق امروزی ) شکل گرفت. همراه با هیروگلیف مصری یکی از نخستین سیستم های نوشتاری است.
خط میخی انواع گوناگونی دارد که برای نوشتن در زبان های مختلف به کار می روند. از گونه های خط میخی می توان به میخی پارسی باستان، و در ابعاد کهن تر و قدیمی تر به آشوری، سومری، اکدی، ایلامی، بابلی و اوگاریتی اشاره کرد.
همه خطوط میخی که تاکنون رمزگشایی شده اند از چپ به راست نوشته می شوند. این نوع خط که برخی باور دارند پایهٔ اندیشه نگار دارد، در همه کشورهای آسیای غربی به کار می رفته است. [ نیازمند منبع] پژوهشگران، سومریان را مبدع خط میخی می دانند.
خط میخی هخامنشی که دارای ۵۰ نشانه است، جدیدترین گونهٔ خطِ میخی است که در سدهٔ ششم پیش از میلاد مسیح ساخته شده است. این خط برای نوشتن کتیبه های هخامنشی به کار رفته است. خطِ میخیِ هَخامنشی، خطی نیمه الفبایی، نیمه هجایی است افزون بر ۸ نشانه ( ایدئوگرام ) که برای واژگان پر کاربرد مانند شاه، کشور و اهورامزدا به کار می روند. این خط ساده ترین نوع خطوطِ میخی پس از خط میخی اوگاریتی است. و تماماً الفبایی است. این خط هم اکنون در استاندارد ( Unicode ( ۴٫۱ پذیرفته شده و بازه ای به آن اختصاص داده شده است.
روش نگارش خط میخی طی چندین مرحله توسعه و بهینه سازی از قرن ۳۱ قبل از میلاد تا قرن دوم پس از میلاد، بیش از سه هزار سال مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت در دوران روم باستان با سیستم نوشتاری الفبایی جایگزین می شود. رمزگشایی خط میخی در قرن ۱۹ میلادی به سال ۱۸۵۷ انجام شد. شکل زیر روند تغییرات چشمگیر کلمه SAĜ به معنای «سر» در خط میخی طی دو هزار سال را نمایش می دهد.
• خط تصویری حوالی ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد
• خط تصویری چرخیده شده حوالی ۲۸۰۰ تا ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد
• حالت انتزاعی خط در کتیبه های تاریخی قرون وسطایی حوالی ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد
• نشانه ای است که در کتیبه رسی نوشته شده است، معاصر به مرحله ۳ است
• نشانه ای که در اواخر هزاره سوم پیش میلاد استفاده شده است.
• نشانه ای که در اوایل هزاره دوم پیش از میلاد در امپراتوری آشوری و در زبان هیتی استفاده شده است.
• نشانه ای ساده شده که تا اوایل هزاره اول پیش از میلاد توسط آشوری ها استفاده شده است.

ویکی واژه

حوزه (زبان‏شناسی): نظام نوشتاری کهن با نشانه‌های میخی‌شکل که در کتیبه‌های سنگی یا الواح گلی یا ظروف فلزی برجای مانده است و غالباً هجایی است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم