حتمی

لغت نامه دهخدا

حتمی. [ ح َ ] ( ص نسبی ) محتوم. واجب. لازم. حتمی الاجراء، واجب الاجراء. حتمی الوقوع. محتوم الحدوث.

فرهنگ معین

(حَ ) [ ع - فا. ] (ص نسب . ) ۱ - قطعی ، یقینی . ۲ - بایسته ، ضروری .

فرهنگ عمید

۱. قطعی.
۲. [قدیمی] واجب، لازم، بایسته، ضروری.

فرهنگ فارسی

واجب، لازم، ضروری، قطعی، بایسته
( صفت ) ۱ - قطعی یقینی : (( وقوع این حادثه حتمی است . ) ) ۲ - بایسته ضروری .