توکا

توکا (thrush)
هر یک از اعضای خانوادۀ بزرگ توکا۱ها، راستۀ گنجشک سانان۲. این پرندگان در سراسر جهان یافت می شوند و به سبب آوازشان معروف اند. توکاها معمولاً قهوه ای اند و پوشش آن ها لکه های کوچکی از رنگ های دیگر دارد. طولشان ۱۲ تا۳۰ سانتی متر است. توکای باغی۳ Turdus philomelos ۲۳ سانتی متر طول دارد. بالای بدن این پرنده قهوه ای است. گلویی روشن تر، و سینه ای با لکه های قهوه ای تیره دارد. توکای بزرگ۴ Turdus viscivorus اندکی بزرگ تر است. بنابه عادت، از توده های دارواش در زمستان به منزلۀ انبار غذا استفاده، و از آن ها محافظت می کند. توکا همچنین به سبب آوازش قبل و بعد از آب و هوای طوفانی و مرطوب به مرغ طوفان۵ موسوم است. از اواخر دهۀ ۱۹۶۰، تعداد توکاهای باغی در بریتانیا تا ۷۳ درصد، و تعداد توکاهای بزرگ تا ۳۹ درصد کاهش یافته است. گونه های امریکای شمالی عبارت اند از توکای منزوی۶ Catharus guttatus، توکای جنگلی۷ Hylocichla mustelina و سینه سرخ امریکایی۸، Turdus migratorius. در ایران، از جنس Turdus هفت گونۀ متفاوت شناسایی شده است که عبارت اند از توکای بزرگ، توکای سیاه، توکای طوقی، توکای باغی، توکای پشت بلوطی، توکای بال سرخ، و توکای گلوسیاه. توکاها با چکچک ها، بلبل ها، چک ها و تعدادی دیگر از پرندگان آوازخوان، خانوادۀ توکا را در ایران تشکیل می دهند. زیستگاه این پرندگان باغ، بیابان، کوهستان، و تالاب هاست و از کرم، حشره، و دانۀ گیاهان تغذیه می کنند.