توسکا

لغت نامه دهخدا

توسکا. ( اِ ) توسه. دو گونه از این درخت در جنگلهای خزر هست. توسکای قشلاقی و توسکای ییلاقی. توسکای قشلاقی در سواحل تا ارتفاع 1000 گزی نیز، پروفسور گااوبا، آن را دیده است و توسکای ییلاقی در اغلب اراضی شمال ایران و جنگلهای خزر تا 1600 و 2000 هزارگزی دیده شده است. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). نام درختی جنگلی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به جنگل شناسی ساعی ج 2 ص 171 و 172 شود.

فرهنگ معین

(اِ. ) درختی است جنگلی با برگ های نسبتاً پهن که در جاهای مرطوب و کنار نهرها می روید، پوست آن خاکستری تیره و چوب آن سرخ رنگ است .

فرهنگ عمید

درختی جنگلی، با برگ های پهن، و پوست تنۀ خاکستری رنگ که داخل آن سرخ رنگ است و دارای تانن و مادۀ ملونی به رنگ سرخ می باشد و در دباغی و رنگرزی به کار می رود. در جنگل های شمال ایران و جاهای مرطوب می روید. نوعی از آن به صورت درختچه است و در اغلب نواحی شمالی ایران و جاهای مرطوب و کنار رودخانه ها می روید، آقچه، آغاج، قزل آغاج.

فرهنگ فارسی

( اسم ) درختی از تیر. غانها که بعضی گونه هایش بصورت درختچه میباشد . این درخت معمولا در اماکن مرطوب و نهرهای پر آب و برکه هامیروید . گلهای آن منفدرالجنس ولی خود درخت یک پایه است حور رومی حور. رومیه قزل آغاج توز .

فرهنگ اسم ها

اسم: توسکا (دختر) (فارسی) (طبیعت) (تلفظ: tuskā) (فارسی: توسکا) (انگلیسی: tuska)
معنی: نام نوعی درخت که در مناطق مرطوب می روید، ( مازندرانی ) ( = توسا ) درختی بلند و جنگلی، توسه، توسا، درختی بلند و جنگلی که در مناطق مرطوب و کنار آبها می روید

فرهنگستان زبان و ادب

{Alnus} [زیست شناسی- علوم گیاهی] سردۀ درختی یا درختچه ای زینتی خزان دار از توسکائیان با حدود 30 گونه که در مناطق سرد و مرطوب نیمکرۀ شمالی و غرب امریکای جنوبی پراکنده هستند؛ گل های بدون گلبرگ این سرده تکجنسی و یکپایه و برگ های آنها متناوب است

دانشنامه عمومی

توسکا، توسه یا رازدار ( رزدار ) ( نام علمی: Alnus ) نام یک سرده از درخت ها و درختچه های جنگلی از خانوادهٔ توسکایان است. این درختان از نوع گیاهان خزان کننده است و به وسیلهٔ باد گرده افشانی می کند. در دنیا بیش از ۳۰ نوع از گونهٔ توسکا وجود دارد که تنها دو نوع از آن با نام های توسکای ییلاقی ( سردسیر ) و توسکای قشلاقی ( گرمسیر ) در ایران رشد می کنند که عمر آن ها معمولاً تا ۱۰۰ سال است و رشد نهایی آن ها در ۵۰ سالگی قطع می شود. توسکا درختی رطوبت پسند به شمار می رود؛ بدین معنی که دارای قدرت جذب آب بسیار زیادی است و در زمین های مرطوب یا باتلاقی دارای رشدی سریع می باشد.
در فرهنگ دهخدا، توسکا به صورت «توسه» و «توسِکا» ( به کسر سین ) آورده شده است. این در حالی است که امروزه نام این درخت با س ساکن تلفظ می شود: توسْکا. این نام ریشه در طبری باستان دارد. نام این درخت در گیلان و لاهیجان «توسه» ( در لاهیجان سیاه توسه و سفیدتوسه ) ، در رودسر «توسا» و در گرگان ، بهشهر و مازندران «توسکا» ( در نور: تسکا ) است. در مناطقی مانند آستارا، طالش و طالقان این درخت «رازدار» ( یا رزدار ) نام دارد که «دار» در زبان های این مناطق به معنی «درخت» است ( و توجه شود به ترکیب «دار و درخت» در فارسی امروز )
توسکا بومی قارهٔ اروپا و جزایر بریتانی است. محل رشد توسکا معمولاً در مناطق پرآب، مانند حاشیهٔ رودخانه ها و سواحل، و همچنین حاشیهٔ جنگل هاست و داخل جنگل به ندرت رشد می کند. این درختان در تمامی کرهٔ زمین موجود هستند و دامنهٔ انتشار آن ها از ژاپن به سمت آسیای شرقی و شمال هیمالیا و سپس درون اروپا و شمال آفریقا ادامه دارد. در قارهٔ آمریکا نیز از شمال قاره و بخش شرقی کانادا، آنتاریو به سمت غرب و سپس جنوب و منطقهٔ غربی آمریکای جنوبی و رشته کوه آند و نیز در شیلی پراکنده اند.
این گونه فقط در بخش شمالی ایران وجود دارد و در جنگل های مازندران ( بهشهر توسکا چشمه ) و گرگان و گیلان، مناطق جنگلی طالقان، لاهیجان، آستارا و طالش که همه دارای خاکی مرطوب هستند، رشد می کند.
ارتفاع درختچه های تیرهٔ توسکا معمولاً کم است، اما در شرایط ایده آل و مناسب ( مانند زیاد بودن درجهٔ مرطوبی خاک و غنی بودن آن ) ارتفاع آن تا ۲۱ متر نیز می رسد.
توسکا (فیلم). «  توسکا» ( انگلیسی: Tosca ) یک فیلم به کارگردانی بنوآ ژکو است که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به آنجلا گورگیو و روجرو ریموندی اشاره کرد.
توسکا (فیلم ۱۹۵۶). توسکا ( ایتالیایی: Tosca ) یک فیلم موزیکال ملودرام به کارگردانی کارمینه گالونه است که در سال ۱۹۵۶ منتشر شد. این فیلم بر پایهٔ اپرای توسکا اثر جاکومو پوچینی و با اقتباس از نمایشنامه ای از ویکتورین ساردو در استودیوی چینه چیتا در رم ساخته شد.
• فرانکا دووال
• فرانکو کورلی
• آفرو پُلی
• ماریا کانیلیا
• جانجاکومو گوئلفی

دانشنامه آزاد فارسی

توسْکا (alder)
توسْکا
گروهی از درخت ها و درختچه۱ های تک پایه، متعلق به تیرۀ۲ غان۳. عمدتاً در بخش های خنک نیمکرۀ شمالی یافت می شوند و دارای برگ هایی دندانه دار و گل آذین هایی دم گربه ای۴ اند. (جنس۵ توسکا (Alnus)، متعلق به تیرۀ غان). گل های سبز یا سبز مایل به قرمز آن ها قبل از ظاهرشدن برگ ها، یعنی در اواخر زمستان، ظاهر می شوند. توسکای قشلاقی (Alnus glutinosa) با گونۀ غان خویشاوند است و در رویشگاه های مرطوب اروپا و آسیای شمالی یافت می شود. این گونه در جنگل های ساحلی دریای خزر نیز می روید و به آن سیاه توسکا یا سیاه توسه می گویند. دیگر گونۀ توسکا در ایران توسکای ییلاقی (A. subcordata) است که گاه در جنگل های شمال ایران تا ارتفاع ۲هزار متری از سطح دریا رشد می کند. حدود ۳۰ گونه توسکا در نیمکرۀ شمالی و امریکای جنوبی می روید. دورگۀ جدید حاصل از دو گونۀ۶ قارچ۷ خویشاوند سیب زمینی آفت زده، سبب از بین رفتن هزاران توسکای قارۀ اروپا می شود. چوب توسکاها ارزش صنعتی فراوانی دارد و از آن برای ساختن در و پنجره، مبل، و اثاث منزل استفاده می کنند. پوست درخت توسکا از نظر دارویی قابض و مقوی، و برگ آن دارای اثر معرّق و مدر، کرم کش، و خشک کنندۀ ترشحات غدد شیری است.
shrubfamilybirchcatkingenusspeciesfungus

ویکی واژه

از طبری.
درختی است جنگلی با برگ‌های نسبتاً پهن که در جاهای مرطوب و کنار نهرها می‌روید، پوست آن خاکستری تیره و چوب آن سرخ رنگ است.