تسلیح. [ ت َ ] ( ع مص ) رُب ِ سُلح را بر خیک روغن مالیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || شمشیر را سلاح کسی گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ) ( از متن اللغة ). || سلاح پوشانیدن کسی را. ( از المنجد ). || به ریخ زدن انداختن گیاه تر، شتر را. ( از متن اللغة ). به ریستن واداشتن شتر یا حیوان دیگر را. ( از متن اللغة ) ( از المنجد ).
فرهنگ معین
(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) سلاح پوشانیدن ، سلاح دادن .
فرهنگ عمید
سلاح دادن، سلاح پوشاندن، مسلح ساختن.
فرهنگ فارسی
سلاح دادن، سلاح پوشاندن، مسلح ساختن ( مصدر ) سلاح دادن سلاح پوشانیدن. جمع تسلیحات .
