تراضی. [ ت َ ] ( ع مص ) از یکدیگر خشنود شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). از همدیگر رضامند و خوشنود شدن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). ازیکدیگر راضی شدن. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || ( اِمص ) یقال : وقع به التراضی. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
(تَ ) [ ع . ] (مص ل . ) از هم خشنود شدن .
فرهنگ عمید
از هم راضی شدن، از یکدیگر خشنود شدن، خشنودی و رضایت از یکدیگر.
فرهنگ فارسی
ازهم راضی شدن، ا یکدیگرراضی وخشنودشدن ۱-( مصدر ) از هم خشنود شدن راضی گشتن . ۲- ( اسم ) خشنودی رضایت .یا به تراضی طرفین.بخشنودی دو جانب برضایت دو طرف معامله.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] تَراضی یعنی رضایت طرفین و از آن در بابهای مربوط به عقود سخن گفته شده است. به طور کلّی در صحّت عقد، شرایط واقع در آن و نیز فسخ عقد از راه اقاله که منوط به قصد و اختیار دو طرف میباشد تراضی شرط است. تراضی در کسب و زندگی خداوند متعال از هرگونه تصرّف در اموال دیگران از راه باطل (مانند غصب، سرقت و قمار) نهی کرده و تجارت و کسب توأم با تراضی را روا دانسته است.