لغت نامه دهخدا
تأیم. [ ت َ ءَی ْ ی ُ ] ( ع مص ) بیوه شدن. ( زوزنی ). ناکدخدا ماندن. ( آنندراج ). تأیم زن از شوی ؛ بیوه گردیدن از او. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). تأیم مرد یا زن ؛ که زمانی بگذرد و ازدواج نکرده باشند. ( از اقرب الموارد ). ناکدخدا ماندن مرد و بی شوی ماندن زن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
