هذیان

لغت نامه دهخدا

هذیان. [ هََ ذَ ] ( ع مص ) بیهوده دراییدن از بیماری و خواب و جز آن. ( منتهی الارب ). چرند و پرند. گفتار بیهوده. پرت و پلا. ( یادداشت به خط مؤلف ). تکلم غیرمعقول از بیماری یا جز آن. ( اقرب الموارد ) :
من این همه ز طریق مطایبت گفتم
مگر نگویی کاین ژاژ باشد و هذیان.فرخی.اکنون صفت بچه انگور بگویم
کاین هر صفتی در صفت او هذیان است.منوچهری.نخیزد دشمنی الا ز هذیان
تو هذیان بر زبان خود مگردان.ناصرخسرو.- هذیان گفتن . رجوع به هذیان گفتن و نیز رجوع به هذی شود.

فرهنگ معین

(هَ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) پریشان گویی . ۲ - (اِ. ) گفتار بیهوده و پرت و پلا.

فرهنگ عمید

۱. بیهوده گفتن در حالت بیماری یا خواب.
۲. (اسم ) گفتار بیهوده و غیرمعقول در حال بیماری و اشتداد تب.
۳. [مجاز] بیهوده گویی، پریشان گویی.

فرهنگ فارسی

بیهوده گفتن درحالت بیماری یاخواب، بیهوده گویی، پریشان گویی، گفتاربیهوده وغیرمعقول درحالت، بیماری واشتدادتب
۱- (مصدر ) بیهودهگفتن براثر بیماری توضیح (اسم ) افکارناراحت وتصورات نامعقولی که بااشباح خیالی وعذاب دهنده همراهاست بیهودهگویی پریشان گویی فلاد فلاده یان ۲- (اسم ) بیهودهگویی هرزهدرایی . ۳- (اسم ) گفتاربیهوده پرت وپلا:(( ... عبارتی چون هذیان محموم نامفهوم . ) )

فرهنگستان زبان و ادب

{delusion} [روان شناسی] فکر یا مجموعۀ باورهای غیرعادی و بسیار شخصی که فرهنگ یا اعضای گروهی که شخص به آن تعلق دارد آن را تأیید نمی کنند، اما فرد آن را علی رغم غیرمنطقی بودن و وجود شواهد مخالف مصراً حفظ می کند

دانشنامه عمومی

هذیان (فیلم ۱۹۸۰). هذیان ( انگلیسی: Delusion ) فیلمی در ژانر مهیج است که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به جوزف کاتن اشاره کرد.

دانشنامه آزاد فارسی

هَذیان (delusion)
در روان پزشکی، باوری نادرست و تثبیت شده. هذیان از ویژگی های بارز اسکیزوفرنی و پارانویاست، اما ممکن است در دیگر حالات روانی نیز مشاهده شود.