عوعو

لغت نامه دهخدا

عوعو. [ ع َ ع َ / عُو عُو ] ( اِ صوت ) بانگ سگ. فریاد سگ. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به آنندراج شود. پارس. عَفعَف. هَفهَف. هافهاف. وغوغ. وغواغ. واغواغ. وعوع. نُباح. ( منتهی الارب ) :
ازبرای جیفه عوعو تا به کی همچون کلاب
بر سر مردار تا کی چون کلاغان غارغار.فیاض ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

بانگ سگ، صدای سگ.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم