دنیاگیر

لغت نامه دهخدا

دنیاگیر. [ دُن ْ ] ( نف مرکب ) دنیاگیرنده. که دنیا را بگیرد. جهانگیر. ( از یادداشت مؤلف ). || ( ن مف مرکب ) که دنیا او را بگیرد. که حرص به دنیا او را گرفتار سازد. که مفتون و دلداده دنیا باشد. شیفته تعلقات دنیوی. دنیاپرست. ( از یادداشت مؤلف ).
- امثال :
دنیاگیر که نخواهم ( نخواهی ) شد ؛ دایم در دنیا نخواهم ( نخواهی ) ماند. ( یادداشت مؤلف ).رجوع به دنیاپرست شود.

فرهنگ فارسی

دنیا گیرنده . که دنیا را بگیرد .

ویکی واژه

ویژگی بیماری‌ای که در چند کشور همه‌گیر ‌شده است و احتمال می‌رود تمام دنیا را آلوده‌ کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال پی ام سی فال پی ام سی فال تاروت فال تاروت فال عشق فال عشق فال ای چینگ فال ای چینگ