لغت نامه دهخدا
دموی. [ دَ م َ وی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب به دم. خونی : اسهال دموی. ( یادداشت مؤلف ). خونین و پرخون. ( ناظم الاطباء ) : و نیز از بیماری دموی و صفرایی به ماءالشعیر ایمنی بود و اطباءعراق وی را ماء مبارک خوانند. ( نوروزنامه ). || آنکه خون زیاد به تن دارد. ( یادداشت مؤلف ).
- مزاج دموی ؛ مزاجی که خون بر آن غالب بود. ( یادداشت مؤلف ).
