معنی دخال | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

دخال. [ دِ ] ( ع مص ) شتر آب خورده را میان دو شتر تشنه در آوردن در آبخور تا بخورد قدری که نخورده باشد. ( آنندراج ). || درآمدن بعضی مفاصل در بعض. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || ( اِ ) نیت.قصد: دخال الرجل ؛ نیت مرد و نهانی او. ( آنندراج ).
دخال. [ دِ / دُ ] ( ع اِ ) گیسوهای اسب. ( منتهی الارب ).
دخال.[ دَخ ْ خا ] ( ع ص ) آنکه بسیار در کارهای دیگران درآید. ( یادداشت مؤلف ). که در کارها دخل و تصرف کند.
- دخال الاذن ؛ هزارپا. ( ذخیره خوارزمشاهی ). گوش خزک. گوش خز. گوش خیه.