حوراء

لغت نامه دهخدا

حوراء. [ ح َ ] ( ع ص ، اِ )نعت از حَوَر و مؤنث احور است. ( مهذب الاسماء ). به معنی زن یا دختر که چشمانی سیاه و گرد و مدور و پلکهای باریک داشته باشد یا دارای چشمانی باشد سخت سپید یا سخت سیاه یا دارای بدنی سخت سپید یا دارای چشمانی تمام سیاه ، چنانکه چشمان آهوست و این در انسان نیست ؛ بلکه با استعاره بر او اطلاق گردد. ( منتهی الارب ).
- عین حوراء؛ چشمی سپیده سخت سپید و همچنان سیاهه سخت سیاه. ( مهذب الاسماء ). || داغ مدور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حَوَر شود.

فرهنگ معین

[ ع . ] (ص . ) ۱ - زن سیاه چشم . ۲ - زن بهشتی .

ویکی واژه

زن سیاه چشم.
زن بهشتی.