لغت نامه دهخدا
شد تمام القصه مسجد بی فتور
بدسلیمان زائر و مسجد مزور.مولوی.خیرالزیارات فقدان المزور.( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
مزور. [ م ُ زَوْ وَ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از تزویر. کژ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). دروغ. ( از اقرب الموارد ) ( دهار ). مزخرف. مموَّه. بهتان. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
کنون خسرو شیرکش خوانمت من
که این نام بر تو نباشد مزور.فرخی ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 149 ).مزور بود جز ترا نام شاهی
چو جز مر تو را نام مردی مزور.فرخی ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 55 ).از مذهب خصم خویش بررس
تا حق بشناسی از مزور.ناصرخسرو.هر وعده وهر قول که کرد این فلک و گفت
آن وعده خلاف آمد و آن قول مزور.ناصرخسرو.جهان آینه است و درو هر چه بینی
خیال است و ناپایدار و مزور.ناصرخسرو.این گنج صرف دارد و آواز در میان نه
و آن همچو صفر خالی ، آوازه مزور.خاقانی. || دروغی. دروغین. جعلی. کاذب. غیرحقیقی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). که باطن آن جز ظاهر است. ظاهر بخلاف باطن :
زر مغشوش کم بهاست برنج
زعفران مزور است زریر.ناصرخسرو.خود را زره مدحت منحول و مزور
مداح نماینده به ممدوح نمایان.سوزنی.تا خط زهد تو مزور نشد
دیده بدو تر شد و او تر نشد.نظامی.و بعد از دو روز پسر مزور را باز فرستادند.( جهانگشای جوینی ).- خط مزور ؛ خط جعلی. خطی که از روی خط دیگری نویسند. خط تقلیدی و ساختگی و مجعول :
روز و شب جز خط مزور نیست
خیز و خط بر خط مزور کش.خاقانی.جز خط مزور شب و روز
حاصل چه از این سرای دیگر.خاقانی. || خط فرودینه ، که خط هفتم از هفت خط جام جم باشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به خط ( ترکیب خط مزور و خط فرودینه ) شود.
- قول مزور ؛ سخن بی اساس. گفتار کاذب. قولی که هر بار مغایر قبل باشد :
