شش خانه

لغت نامه دهخدا

شش خانه. [ ش َ / ش ِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) عمارتی که دارای شش درگاه باشد. ( ناظم الاطباء ). || خیمه گرد را گویندو آن را گنبدی نیز نامند. معرب آن شش خانج است. ( فرهنگ جهانگیری ) ( برهان ). رجوع به شش طاق و شش خان شود.
- شش خانه تفنگ ؛ تفنگ خان دار و شمخال. ( ناظم الاطباء ).
|| کنایه از عالم است :
مشتری بر طالع ایام تو موقوف کرد
هر سعادت کاندرین شش خانه اسطرلاب یافت.سراج سکزی ( از آنندراج ).|| ( اصطلاح موسیقی ) نوعی از ساز. ( ناظم الاطباء ). پرده. ( فرهنگ جهانگیری ).

فرهنگ معین

( ~ . نِ ) (اِمر. ) ۱ - خیمه ، پرده . ۲ - خیمة مدور.

فرهنگ فارسی

۱ - خیمه مدور چادر گرد . ۲ - پرده سرا پرده .

دانشنامه عمومی

شش خانه، روستایی در دهستان عشق آباد بخش مرکزی شهرستان مانه در استان خراسان شمالی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۸۳ نفر ( ۵۸ خانوار ) بوده است.

ویکی واژه

خیمه، پرده.
خیمة مدور.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال تک نیت فال تک نیت فال اعداد فال اعداد استخاره کن استخاره کن