غافر. [ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از غفران. آمرزنده گناه. ( ترجمان علامه جرجانی ). آمرزنده و پوشنده گناه. ( مهذب الاسماء ) ( غیاث ) : همتش آن است تا غالب شود بر دشمنان راست چون بر دشمنان غالب شود غافر شود.منوچهری.بیار باده که حافظ مدامش استظهار به فضل و رحمت عام است و غافر معبود.حافظ.|| ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی چنانکه در دعا گویند: یا غافرالذنوب. || سوره غافر، سوره مؤمن است میان زمر و فصلت و آن چهلمین سوره قرآن است. غافر. [ ف ِ ] ( اِخ ) ( بطن... ) موضع عن نصر. ( معجم البلدان ).
فرهنگ معین
(فِ ) [ ع . ] (اِفا. ) از نام های خداوند به معنای آمرزندة گناه .
فرهنگ عمید
۱. آمرزنده، پوشندۀ گناه، بخشایندۀ گناه. ۲. (اسم، صفت ) از صفات و نام های خداوند. ۳. (اسم ) چهلمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۸۵ آیه، حم اولی، مؤمن، طول.
فرهنگ فارسی
همان سوره مومن و چهلمین سوره قر آنست بین زمر و فصلت مکیه تعداد آیات آن ۸۵ است . آمرزنده، پوشنده گناه، بخشاینده گناه ( اسم ) ۱ - آمرزنده گناه پوشنده گناه ۲ - نامی از نامهای خدا . ازغفران . آمرزنده گناه
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی غَافِرِ: آمرزنده (کلمه عفو به معنای محو اثر است ، و کلمه مغفرت به معنای پوشاندن است ) ریشه کلمه: غفر (۲۳۴ بار)
