شهدا

لغت نامه دهخدا

شهدا. [ ش ُ هََ ] ( از ع ، ص ، اِ ) شهداء. ج ِ شهید :
آن روز در آن هول و فزع بر سر آن جمع
پیش شهدا دست من و دامن زهرا.ناصرخسرو.رجوع به شهداء شود.
شهدا. [ ش ُ هََ ] ( اِخ ) نام محلی جنوبی اردکان است درفارس به مسافت دو فرسخ و نیم. ( فارسنامه ناصری ).، شهد ا. [ ش َ هَِ دَل ْ لاه ] ( ع جمله فعلیه ) خدا گواه است. گونه ای قسم است. گویا مخفف «شهد اﷲ انه لا اله الا هو» بود. بجای ماشأاﷲ امروزه برای دفع چشم زخم بر آتش می افکنده اند :
چون برای سپهر برخوانند
شهد اﷲ و دخنه برفکنند.؟ ( از حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ).

فرهنگ عمید

= شهید

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - حاضر شاهد . ۲ - عالم غیب و حاضر . ۳ - یکی از اسمائ الحسنای خدا . ۴ - کشته شده در راه خدا و دین جمع شهدا (ئ ) .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم