لغت نامه دهخدا
ای پسر نیز مرا سنگدل و تند مخوان
تندی و سنگدلی پیشه توست ای دل و جان.فرخی.شیرین سخنم دید و بدان چرب زبانی
زآن سنگدلی پارگکی نرم تر آمد.سوزنی.چرا همی شکنی جان من ز سنگدلی
دل ضعیف که باشد بنازکی چو زجاج.حافظ.آنکو ترا بسنگدلی کرد رهنمون
ای کاشکی که پاش بسنگی برآمدی.حافظ.
