لغت نامه دهخدا
- سالف الدهر ؛ : اعتمادی که در سالف الدهر در ضبط امور خراسان و کفالت جمهور لشکر حاصل بوده است به اختلال و انحلال پیوندد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 165 ).
- سالف الذکر ؛ چیزی که ذکر آن از پیش شده.
سالف. [ ل ِ] ( اِخ ) از قوم ثمود که نام پدر قدار، پی کننده ناقه صالح پیغمبر( ع ) است. ( حبیب السیر چ قدیم ص 15 ).
