زمامدار

لغت نامه دهخدا

زمامدار. [ زِ ] ( نف مرکب ) زمام دارنده. پیشوای قوم. || سیاستمدار. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) سیاستمدار، پیشوا.

فرهنگ عمید

کسی که زمام امور کشور را در دست دارد.

فرهنگ فارسی

پیشوای قوم، کسی که زمام امورکشوررادردست دارد
۱ - پیشوای قوم . ۲ - سیاستمدار .

ویکی واژه

سیاستمدار، پیشوا.