خرکار

لغت نامه دهخدا

خرکار. [ خ َ ] ( ص مرکب ) آنکه بسیار کار کند بی ماندگی. سخت پرکار. آنکه بسیار کار کند و مانده نشود. ( یادداشت بخط مؤلف ). || کسی که کارش حمل هیزم و خاک کوه با الاغ و اسب باشد ( در لهجه گناباد ).

فرهنگ معین

(خَ ) (ص فا. ) (عا. ) آن که بسیار کار کند.

فرهنگ عمید

پرکار و قوی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه بسیار کار کند .

ویکی واژه

(عا.)
آن که بسیار کار کند.