گزافه گو

لغت نامه دهخدا

گزافه گو. [ گ ُ / گ ِ /گ َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) گزافه گوی. گزاف گو. گزاف گوی.بیهوده گو. عبث گو. پرحرف. پرچانه. پرگو :
نوش لب ز آن منش که خوی بود
زن بُد و زن ، گزافه گوی بُوَد.نظامی ( هفت پیکر ص 109 ).

فرهنگ معین

( ~ . ) (ص فا. ) عبث گو، بیهوده گو، پرحرف .

ویکی واژه

عبث گو، بیهوده گو، پرحرف.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال احساس فال احساس فال درخت فال درخت فال چوب فال چوب