گران روح

لغت نامه دهخدا

گران روح. [ گ ِ ] ( ص مرکب ) بدخوی. حِلقِد. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

( ~ . ) (ص مر. ) [ فا - ع . ] بدخوی ، بدمعاشرت . مق سبک روح .

فرهنگ فارسی

بدخوی بد معاشرت گران جان مقابل سبک روح .