کولیت

لغت نامه دهخدا

کولیت. [ ک ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) ( اصطلاح پزشکی ) ورم مخاط روده فراخ که معمولاً با عوارض دفع بلغم و خون و چرک همراه است. ورم قولون. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(کُ ) [ فر. ] (اِ. ) ورم مخاط رودة فراخ که معمولاً با عوارض دفع بلغم و خون و چرک همراه است ، ورم قولون .

فرهنگ عمید

التهاب حاد یا مزمن روده که ممکن است به دلیل تنگی یا زخم باشد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ورم مخاط رود. فراخ که معمولا با عوارض دفع بلغم و خون و چرک همراه است ورم قولون .

دانشنامه آزاد فارسی

کولیت (colitis)
التهاب کولون (رودۀ بزرگ)، همراه با اسهال غالباً خونی. علت آن معمولاً عفونت یا برخی از انواع اسهال خونی باکتریایی است. زخم شدن آن را «کولیت اولْسر» می گویند.

ویکی واژه

ورم مخاط رودة فراخ که معمولاً با عوارض دفع بلغم و خون و چرک همراه است، ورم قولون.