کنسرواتوار

لغت نامه دهخدا

کنسرواتوار. [ ک ُ س ِرْ ] ( فرانسوی ، اِ ) مدرسه ای که در آنجا موسیقی ، تئاتر و هنرهای نمایشی را تدریس کنند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( کنسرواتوآر ) (کُ س تُ ) [ فر. ] (اِ. ) مدرسه ای که در آن جا موسیقی تأتر و هنرهای نمایشی را تدریس می کنند.
( ~ . ) [ فر. ] (ص . ) کسی که به سنن و آداب گذشته پابند است و از بدعت ها احتراز دارد، محافظه کار.

فرهنگ عمید

آموزشگاه موسیقی.

فرهنگ فارسی

( کنسرو اتو آر ) ( اسم ) مدرسه ای که در آنجا موسیقی تاتر و هنر های نمایش را تدریس کنند .

دانشنامه آزاد فارسی

کُنْسِرواتوار (conservatory)
هنرستان یا دانشکدۀ موسیقی که هنرجویان را اختصاصاً برای فعالیت حرفه ای در زمینۀ اجرای موسیقی یا آهنگ سازی آماده می کند. این اصطلاح از ایتالیای قرن های ۱۶ و ۱۷ سرچشمه گرفته است که در آن یتیم خانه ها به تعلیم موسیقی در عالی ترین سطح می پرداختند. ازجمله کنسرواتوارهای معروف عبارت اند از مدرسۀ جولیارد در نیویورک ، کنسرواتوار پاریس، و کالج سلطنتی موسیقی در لندن.

ویکی واژه

کسی که به سنن و آداب گذشته پابند است و از بدعت‌ها احتراز دارد؛ محافظه کار.