کناره گیر

لغت نامه دهخدا

کناره گیر. [ ک َ /ک ِ رَ / رِ ] ( نف مرکب ) معتزل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).که دوری گزیند. که گوشه گیرد و دوری کند.

فرهنگ معین

( ~ . ) (ص فا. ) عزلت گزیده .

فرهنگ عمید

کسی که از مردم دوری گزیند و گوشه نشینی اختیار کند، کناره جو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - کناره جو ۲ - کشتیی که در بار انداز بارگیری کند .

ویکی واژه

عزلت گزیده.