لغت نامه دهخدا
کمرة. [ ک ُ م ُرْ رَ ] ( ع اِ ) نره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نره و ذَکَر. || ( ص ) بزرگ و کلان. || کلان ْ نره. ( ناظم الاطباء ).
کمره. [ ک َ م َ رَ / رِ ] ( اِ ) کمر کوه. میانه کوه. کمر. ( فرهنگ فارسی معین ).
کمره. [ک َ م َ رَ / رِ ] ( اِ ) هر یک از محفظه هایی که در کشتی در جاهای مختلف نصب کنند، برای نگاهداری ابزار تا در مواقع لزوم بکار برده شود. ( فرهنگ فارسی معین ).
کمره. [ ک َ رَ / رِ ] ( اِ ) سرگین. ( ناظم الاطباء ). تپاله. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کمره. [ ک َ م َ رَ / رِ ] ( اِخ ) طایفه ای از ایل کلهر که دارای 50 خانوار است. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ).
کمره. [ ک َ م َ رَ ] ( اِخ ) از دیههای بخار است. ( از انساب سمعانی ) ( از معجم البلدان ).
کمره. [ ک َ م َ رَ / رِ ] ( اِخ ) از شمال محدود است به عراق عجم و ازمغرب به بروجرد و از مشرق به محلات و از جنوب به گلپایگان و به سه بلوک تقسیم می شود ازاین قرار: الف - خمین دارای پنجاه قریه و 35000 تن سکنه. ب - کله زن دارای 19 قریه و 10000 تن سکنه. ج - حمزه لو دارای 23 قریه و 11000 تن سکنه. مراتع کمره مهم و پشمهای مرغوب آن برای قالی بافی بکار می رود. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ص 406 ).
کمره. [ ک َ م َ رَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان شیان است که در بخش مرکزی شهرستان شاه آباد واقع است و 713 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
کمره. [ ک َ م َ رِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان چهاردولی است که در بخش اسدآباد شهرستان همدان واقع است و 106 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
