لغت نامه دهخدا
کشتارگاه. [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) سلاخ خانه. مَسلَخ. ( یادداشت مؤلف ). جای کشتن حیوانات حلال گوشت چون گوسفند و گاو و گاومیش برای مصرف کردن گوشت آنها.
کشتارگاه. [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) سلاخ خانه. مَسلَخ. ( یادداشت مؤلف ). جای کشتن حیوانات حلال گوشت چون گوسفند و گاو و گاومیش برای مصرف کردن گوشت آنها.
( ~ . ) (اِمر. ) سلاخ خانه ، مذبح ، جای کشتن جانوران گوشتی .
۱. جای کشتن، مسلخ.
۲. جای کشتار گاو و گوسفند که گوشت آن ها به مصرف خوراک مردم می رسد.
( اسم ) ۱ - جای کشتن مقتل . ۲ - محل سر بریدن گاو و گوسفند مسلخ
{slaughterhouse} [علوم و فنّاوری غذا] محلی که در آن کشتار دام و طیور در محیطی بهداشتی انجام می شود
کشتارگاه یا سلاخ خانه به محلی گفته می شود که جانوران در آن به منظور تهیه گوشت کشته می شوند. برخی کشتارگاه ها نیز هستند که به منظور کشتن جانوران نامناسب ( از لحاظ تهیه گوشت ) یا جانوران بی مصرف ( در مزارع ) تعبیه شده است.
کُشتارگاه (abattoir)
کُشتارگاه
محل کشتار دام برای تأمین غذا. نام انگلیسی کشتارگاه در اصل نام کشتارگاهی عمومی در پاریس بود که به فرمان ناپلئون در ۱۸۱۸ تأسیس شد. پیش از کشتن دام، آن ها را به طریق گوناگون بیهوش می کنند، شوک و اتاق گاز از آن جمله اند. صنعت کشتار دام بسیار اشتعال زاست.
macello
سلاخ خانه، مذبح، جای کشتن جانوران گوشتی.