کتام

لغت نامه دهخدا

کتام. [ ک َ ] ( اِ ) تالار باشد و آن عمارتی است که از چوب و تخته سازند. ( برهان ). تالاری که از چوب و تخته سازند و آن را در تبرستان ناپار گویند. ( آنندراج ). تالار را گویند. ( فرهنگ جهانگیری ). اطاقکی که در جالیزها و مزارع از تخته و شاخه درختان و حصیر سازند و آن جایگاه نگهبان مزرعه و جالیز است.( فرهنگ فارسی معین ). کُتام ( در لهجه مردم گیلان ).

فرهنگ معین

(کَ ) (اِ. ) خانه ای ساخته شده از چوب و تخته . تالار.

فرهنگ عمید

خانۀ کوچک تابستانی از جنس چوب یا حصیر.

فرهنگ فارسی

( اسم ) اطاقکی که در جالیز ها و مزارع از تخته و شاخ. درختان و حصیر سازند و آن جایگاه نگهبان مزرعه و جالیز است .

دانشنامه عمومی

کتام (روستا). کُتام ( به ترکی آذربایجانی: Kotam ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان اردوباد واقع شده است. کتام ۳۹۴ نفر جمعیت دارد.
کتام در شمال ایران و مناطق مجاور به اتاقک هایی می گویند که در جالیزها و کشتزارها از تخته و شاخه درختان و حصیر درست می کنند و جایگاه نگهبان مزرعه و جالیز است.

ویکی واژه

خانه‌ای ساخته شده از چوب و تخته. تالار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم