کارکرده. [ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) کارآزموده. جهاندیده. کارآزمون. مجرب : ز لشکر گزین کرد پس بخردان جهاندیده و کارکرده ردان.فردوسی.چنین گفت بهرام کای مهتران جهاندیده و کارکرده سران.فردوسی.جهاندیده وکارکرده دو مرد برفتند و جستند جای نبرد.فردوسی. || جنگ دیده. نبرد آزموده : بیاورد لشکر ده و دو هزار جهاندیده و کارکرده سوار.فردوسی.|| مستعمل. معمول.
۱. مستعمل، کهنه، فرسوده. ۲. [قدیمی] کارآزموده، کاردیده، مجرب: جهان دیده و کارکرده دو مرد/ برفتند و جستند جای نبرد (فردوسی۴: ۱۲۰۴ ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - کار آزموده مجرب کار کشته : [ ز لشکر گزین کرد پس بخردان جهاندیده و کار کرده ردان ] . ۲ - جنگ دیده جنگ آزموده : [ بیاورد لشکرده و دو هزار جهاندیده و کار کرده سوار ] . ۳ - مستعمل کهنه .
