معنی کارکرده | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

کارکرده. [ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) کارآزموده. جهاندیده. کارآزمون. مجرب :
ز لشکر گزین کرد پس بخردان
جهاندیده و کارکرده ردان.فردوسی.چنین گفت بهرام کای مهتران
جهاندیده و کارکرده سران.فردوسی.جهاندیده وکارکرده دو مرد
برفتند و جستند جای نبرد.فردوسی. || جنگ دیده. نبرد آزموده :
بیاورد لشکر ده و دو هزار
جهاندیده و کارکرده سوار.فردوسی.|| مستعمل. معمول.

فرهنگ معین

(کَ دِ ) (ص مف . ) ۱ - کارآزموده ، باتجربه . ۲ - کهنه ، فرسوده .

فرهنگ عمید

۱. مستعمل، کهنه، فرسوده.
۲. [قدیمی] کارآزموده، کاردیده، مجرب: جهان دیده و کارکرده دو مرد/ برفتند و جستند جای نبرد (فردوسی۴: ۱۲۰۴ ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - کار آزموده مجرب کار کشته : [ ز لشکر گزین کرد پس بخردان جهاندیده و کار کرده ردان ] . ۲ - جنگ دیده جنگ آزموده : [ بیاورد لشکرده و دو هزار جهاندیده و کار کرده سوار ] . ۳ - مستعمل کهنه .