معنی چمن پیرا

لغت نامه دهخدا

چمن پیرا. [ چ َ م َ ] ( نف مرکب ) باغبان باشد چه پیرایش ، بریدن شاخهای زیادتی درخت را گویند و آن کار باغبان است. ( برهان ). باغبان را گویند واو را بستان پیرا نیز خوانند. ( جهانگیری ). بمعنی باغبان است که باغ را از شاخ زیاده بی فایده و از خار وخاشاک پیرایش دهد. ( از انجمن آرا ). باغبان و کسی که شاخه های درخت را پیرایش میکند. ( ناظم الاطباء ). چمن پیرای. آنکه چمن پیراید. پیرایشگر چمن. مرادف چمن بند و چمن ساز و چمن طراز و چمن آرا و چمن آرای :
ز اصل درگذرد شاخ و سایه دار شود
ز یکدگر چو جدا کردشان چمن پیرا.کمال اسماعیل ( از جهانگیری ).رجوع به چمن آرای و چمن بند و چمن ساز و چمن طراز شود. || ( اِ مرکب ) ابزار بریدن زیادتی های چمن باغچه یا باغ. چمن بر. چمن زنی. و رجوع به چمن بر و چمن زنی شود.