پیله ور

لغت نامه دهخدا

پیله ور. [ ل َ / ل ِ وَ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) پیلور. شخصی که داروو اجناس عطاری و سوزن و ابریشم و مهره و امثال آن بخانه ها گرداند و فروشد. ( برهان ). دارو فروش. ( آنندراج ). صیدنانی. ( تفلیسی ) ( مهذب الاسماء ). خرده فروش. دوره گرد در ده ها. پلژی فروش. عطار. عقاقیری. چرخچی. کسی که اسباب مختلف در کیسه یا بسته ریزد و برای فروش دوره گرداند و عموماً به ده ها برد. ( فرهنگ نظام ). چرچی. تاجر دوره گرد. صندلانی. دست فروش. پلژه فروش. ( مهذب الاسماء ). در محاوره کسی که مس و سفیداب و دیگر آرایش زنان در کوچه ها فروشد. ( از آنندراج ) :
در ته پیله فلک پیله ور زمانه را
نیست به بخت خصم تو داروی درد مدبری.خاقانی.چو در بسته باشد چه داند کسی
که جوهرفروش است یا پیله ور.سعدی.این مسئله از هم طلبان معرکه گیرند
این خرقه پشمینه کشان پیله ورانند.مخلص کاشی ( از آنندراج ).فلاورة،پیله وران. || طبیب. ( آنندراج ).

فرهنگ معین

( ~. وَ )(اِمر. )۱ - دست فروش ، دوره گر د. ۲ - عطار، پزشک .

فرهنگ عمید

۱. دوره گرد و خرده فروش که نخ، سوزن، مهره، و مانند آن می فروشد، سوداگر: چو در بسته باشد چه داند کسی / که جوهرفروش است یا پیله ور (سعدی: ۵۳ ).
۲. [قدیمی] ابریشم فروش.
۳. [قدیمی] کسی که پیله می خرد و ابریشم می ریسد.

فرهنگ فارسی

( صفتاسم )۱- شخصی که دارو و اجناس عطاری و سوزن و ابریشم ومهره ومانند آن بخانه ها گرداند و فروشد خرده فروش دوره گرد : چو در بسته باشد چه داند کسی که جوهر فروش است یا پیله ور ? ( سعدی ) ۲- طبیب پزشک .
ابریشم فروش، کسی که پیله می خردوابریشم میریسد، سوداگر، خرده فروش، دوره گرد

ویکی واژه

دست فروش، دوره گر د.
عطار، پزشک.