پیش گیر. ( نف مرکب ) که پیش گیرد. که مانع آید. که پیش گیری کند. که جلوگیر آید. || ( اِ مرکب ) پیش بند. پیش دامن. || لنگ. فوطه. منشفه. لنگ که از کمر تا پایین بندند از جلو.
فرهنگ عمید
۱. آن که جلو کسی را بگیرد یا مانع کاری یا چیزی بشود. ۲. پیش گیری کننده.
فرهنگ فارسی
۱-( صفت ) آنکه پیش گیردکسی که جلوگیری کند آنکه مانع آید. ۲- ( اسم ) پیش بند پیش دامن . ۳- لنگی که از کمر تا پایین بندند از جلو فوطه . پیش گیرنده، آنکه جلوکسی رابگیردومانع شود
