پنچه

لغت نامه دهخدا

پنچه. [ پ ُ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) پنجه. بنجه. پیشانی.

فرهنگ معین

(پُ چِ ) (اِ. ) = پنجه . بنجه : ۱ - پیشانی ، ناصیه . ۲ - موهای جلوی سر، طره .

فرهنگ عمید

۱. پیشانی، ناصیه.
۲. موهای پیش سر: به تیغ طره ببرد ز پنجهٴ خاتون / به گرز پست کند تاج بر سر چیپال (منجیک: شاعران بی دیوان: ۲۴۰ ).

ویکی واژه

پنجه. بنجه:
پیشانی، ناصیه.
موهای جلوی سر، طره.