پرکاری

لغت نامه دهخدا

پرکاری. [ پ ُ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی آنکه پرکار است. مقابل کم کاری.

فرهنگ فارسی

حالت و چگونگی آنکه پرکار است مقابل کم کاری .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم